Cliënt ervaringen met 'Beweging in Mensen'

Ervaring Kimi

"Het is een voorrecht om iets te kunnen delen over mijn ervaring met Loukia, want dankzij Loukia, heb ik mijzelf teruggevonden. Toen ik me bij haar meldde, was ik oververmoeid, leeg en somber. Ik voelde me ook gescheiden van mijn lichaam, zwak en verlamd. Ik wist het niet meer. Echter vanaf dat eerst moment bij Loukia voelde het vertrouwd en veilig. Hierdoor kon ik al mijn pijn, verdriet en boosheid uiten en mijn kwetsbaarheid laten zien. Elke sessie was een reis door emoties en elke keer heeft Loukia me er kundig  doorheen begeleid met  verschillende bewegingen en oefeningen. Na elke reis voelde ik me een stuk lichter, rustiger en dichter bij mijzelf. Ik begon te helen. Loukia is een warme, open en authentieke mens en kundig therapeut. Ik ben haar voor altijd dankbaar.

 

P.S. Aan ieder mens die overweegt contact met Loukia op te nemen, zeg ik, pak die kans op!”

- Kimi -

 

Ervaring Caro

"Het was en is, ook soms nu nog moeilijk om onder woorden te brengen of te tonen wat zo lang 'stil' is geweest.

En dat dan ook nog eens te doen met iemand anders erbij. Nee, dacht ik, doe maar niet.

Wat is dat veranderd...

Ik kan alleen maar zeggen:  "als je er over denkt of voelt dat dit het moment is om die stap te wagen, dan kan ik zeggen dat Loukia voor mij de beste keuze is geweest". 

Ze zal naar je luisteren en je echt horen, ze zal naar je kijken en je echt zien en je zal door oefeningen je vrijer gaan voelen. Voor mij was dat het begin van de toekomst.

 

Je hebt deze website al gevonden, waag het er maar op".

- Caro -

​

 

Ervaring Elke

"Na 10 jaar lang hevige en minder hevige rugklachten te hebben laten behandelen met medicijnen, fysio- en manuele therapie werd ik door de neuroloog doorgestuurd naar Loukia van den Bergh. Haar betrokkenheid en subtiele manier van aanpak verrasten mij enorm! Tillen, bukken, bekken kantelen, houding, ademhaling - alles kwam aan de orde en nog veel meer. Loukia bracht niet alleen mijn lichaam in beweging maar ook mijn ‘ik’. Heel subtiel kwam de relatie tussen lichaam en geest ter sprake, dat er een verband bestaat tussen (mijn) achtergrond en (mijn) manier van denken en bewegen, tussen lichamelijke en emotionele spanningen. Gevoelens en nooit eerder uitgesproken gedachten kwamen in de zeer persoonlijke gesprekken naar boven. Het was vaak heel heftig maar er was altijd genoeg tijd voor me! Loukia nam gewoon alle tijd. Elke behandeling, elk gesprek werd mooi afgerond.Ik ben nog steeds volop in beweging; ik voel dat ik op de goede weg ben. Ik leer beter te ontspannen, soepeler te bewegen, ik voel me vrijer. De psychosomatische therapie van Loukia heeft een proces in mij op gang gebracht waardoor ik leer beter met mijn rugpijn om te gaan, minder pijn ervaar en ik daardoor meer van het leven kan genieten.Ik kan het iedereen aanraden."

- Elke -

 

Ervaring Paula

Ik werd door de specialist vanwege hyperventilatieklachten, lage rugklachten en pijn in mijn benen,  verwezen naar psychosomatische therapie en kwam in behandeling bij Loukia van den Bergh. Deze therapie was voor mij een geheel nieuwe ervaring en ik ben bijzonder blij met Loukia en haar werkwijze, die niet alleen en uitsluitend gericht was op de rugklachten maar verder ging naar meer bewust voelen en bewegen.                         
Ontspannings- en ademhalingsoefeningen hebben mij erg geholpen met mijn hyperventilatieklachten.”

Loukia, ik wil jou bedanken voor de gelegenheid die jij mij hebt gegeven, om mijn vastgeroeste nare en verdrietige jeugdervaringen, onder jouw begeleiding te doorvoelen. Ik heb deze ervaringen nu een plekje kunnen geven, ze mogen er “zijn”, en nu is er grotere ruimte in mijzelf voor de mooie ervaringen die mijn leven zo de moeite waard maken. Je hebt mij hiermee, en met jouw manier van jezelf zijn, een heel mooi kado gegeven.

- Paula -

​

Een ontroerende ervaring van puur contact

Ik was op bezoek bij mijn patiënte van 75 jaar met de ziekte van Parkinson. Zij is mij dierbaar geworden in de jaren dat ik bijna wekelijks bij haar thuis kom om met haar te oefenen; zij is dementerend en woont sinds kort in een verzorgingshuis.. Ik noem haar hier even Puck. Toen Puck nog thuis woonde deden we oefentherapie in de breedste zin van het woord: vaak dansten we door de kamer op haar favoriete muziek, speelden piano, zongen, deden “papegaaitje-leef-je-nog” en andere handenspelletjes, of bespraken het leven en het heftige proces waar zij doorheen ging, de rouw over verminderende mogelijkheden, de angst voor wat mogelijk nog komen ging en de verliezende controle over doen en denken, de toenemende waanbeelden; de emoties die daarmee gepaard gingen, ook in contact met haar man. Voor mij was en is het elke keer hartverwarmend om met haar te zijn, voedend en leerzaam, altijd mooi contact.

​

Het doet me pijn te zien hoe de dementie haar steeds meer in z’n greep krijgt, haar doet wegdrijven in een eigen wereld, waar wij schijnbaar niet bij kunnen, en zij niet bij de onze..

En toch... heb ik ook deze keer iets heel bijzonders ervaren en van Puck geleerd hoe contact niet afhangt van de inhoud van het gesprek, de gerichtheid of de samenhang van woorden.

​

Bij toeval was ik er dit keer tegelijk met Puck’s echtgenoot; gedrieën dronken we een kopje thee in de restaurant-ruimte beneden. Het ontroert mij te zien hoe deze twee mensen na 50 jaar huwelijk nog steeds verliefd zijn, hij is zo dicht bij haar, ook al kunnen ze het leven niet meer delen zoals ze dat al die jaren deden. Ook het verdriet over hun 49 jarige zoon die plotseling overleed deze maand, kan niet echt gedeeld worden. En toch.. die liefde in zijn ogen, hoe hij haar hand streelt, en hoe zij op haar manier laat merken dat ze het fijn vindt daar zo te zitten met elkaar. Zij praat over hun zoon toen hij jong was en vraagt zich af of ze wel een goeie moeder is geweest voor hem. Veelal kunnen haar man en ik de verhalen niet volgen, maar dat maakt niets uit – er is houden van en respect en warmte in de bubble waar we ons op dat moment met ons drieën in bevinden, een soort lemniscaat met drie lussen.

​

Puck’s wezen warm en oprecht en liefdevol aanwezig, ondanks de dementie. Ik zei tegen haar man dat ik zo onder de indruk was om te zien hoe het in contact hier over gaat. Krachtiger dan woorden… dit is Puck en dit is de kern van wie zij is, haar wezen en uitstraling zijn niet verwoest door haar ziekte – gelukkig- en ik sprak mijn hoop uit dat dat hem misschien een klein beetje zou troosten. Er is zoveel niet meer…, maar deze vorm van zuiver hartscontact tussen hen is zichtbaar en voelbaar en levend.

- Loukia -